پايان محمدرضاشاه – مجله رز

به گزارش مجله رز در روزنامه اعتماد كردن وي نوشت: “صادقانه بگويم ، وقتي مسئله سلسله پهلوي نبايد پاسخ قطعي داشته باشد ، و ياروند آبراهاميان ، به قول خدا: “اگر بعضي از سالنامه ها مورد بحث و اختلاف باشد ، و بر خلاف سرب باشد.” و در اين چند سال اخير در ايران جنگي نبود ، گرسنگي يا كارگران كشاورز براي جلوگيري از شورش ، كه او نه تنها چيزي به عنوان “ماماهاي انقلاب” نيست. “از نظر مخاطبان خارجي (اما نه همه آنها) كنترل ايران در آن زمان – حداقل تا زمستان سال 1957 – يك قدرت قوي و ثابت بسته به پول نفت و يك ارتش و يك سازمان قدرتمند به نام ساواك ، و مي تواند با من رقابت كند آنها ندارند.

از نظر آنها كه مهم نيستند ، مهمترين چيزي كه قرار بود در ايران باشد ، اين است كه از داخل به دولت است و نه چهره ، در خيابان هاي چالش ها و آنچه توسط بازرگانان نشان داده مي شود ، هيچ چيز اين يك تهديد جدي براي سلامتي است. به شرطي كه هميشه از رحمت او آگاهي نداشته باشيد و جنگ او با يكديگر براي حفظ دولت خط قرمز نداشته باشد. ساواك و عفو بين الملل در گزارشي در سال 1974 جلوي دادگاهها را گرفت كه دادگاه ها را در مورد ايران نشان داد ، و فاسد به دنبال اين طرح و نااميد ، بي احترامي به ابتدايي ترين حقوق بشر – و همچنين يك وكيل – و “شكنجه” در مورد “البته در اواسط سال 1977 ، بازرگانان به كميسيون بين المللي حقوق دانان گفته بودند كه خود را از فشارهاي موجود نجات دهد. از اين پس او ساواك را از شكنجه و اعتراف اجباري جدا خواهد كرد و به متهم حقوقي خواهد داد. را انتخاب كنيد ، “در لوك وكيلي كه دولت آزار و اذيت و آزار را نجات داده است”.

اين عقب نشيني ، كه اولين گام در يك سري اقدامات اصلاحي براي ايجاد شكل ظاهري دولت تجاري است ، بديهي است كه كاهش نيافته و در اين بحران مشروعيت از آن خارج نشده است.

اعتقاد بر اين است كه “تغيير” و من اعتماد ندارم كه وعده ها تمام شده باشد (در اين زمان ، اكثر مخالفان با مهدي بازرگان عقيده داشتند و تغييرات را گفتند؟ “) اما از آنجا كه شما خود بازرگانان هستيد – با لجبازي خاص از ديكتاتور – براي روزي كه ايران از تقسيم قدرت و حق شركت در دولت امتناع ورزيد و ديگران رقم مشتركي را براي سهم واقعي ارائه نكردند.

از تابستان 1977 تا زمستان 1978 ، زماني كه امير عباس هويدا جايگزين جمشيد آموزگار مي شود ، برنامه هاي چهار شهر در قدرت چيزهايي است كه به خودي خود متفاوت است ، موضوع در مورد تاريخچه نشان هاست ، اما چيزي از مجلس سنا. اين مربوط به دولت درست از شدت خدمت سربازي و به همين منظور است ، و نه فرمان تسليت لبخند ، غلامرضا ازهاري شريف ، جعفر آمامي فرار كرد. او بختيار را از دست داد ، و اين دولت هدف طعم دهنده ها را به عهده گرفت. “نتيجه اصل عمومي تجارت محمدرضا خود و دولت آن ، و تغيير در تغيير دولت است ، نخست وزير آن را تخفيف نمي دهد.”

پيام آخر